ประวัติความเป็นมาของวัดศาลาแดง

     วัดศาลาแดง ตั้งอยู่เลขที่ ๑๓๔ (เดิม๔) หมู่ ๖ ถนนบางแวก ๑๕๘ แขวงบางไผ่ เขตบางแค กรุงเทพมหานคร อยู่ในที่ชุมชน เป็นวัดโบราณที่เดิมเป็นป่า การคมนาคมไม่สะดวก ต้องอาศัยการเดินทางด้วยเท้าเป็นส่วนใหญ่ ในช่วงแรกก่อนตั้ง วัดการเดินทางไปยังจุดต่างๆ ต้องอาศัยเส้นทางดังกล่าวเป็นหลัก บริเวณทางเดินมีศาลาพักร้อนหลังหนึ่งมุงด้วยกระเบื้องมอญสีแดงเป็นสัญลักษณ์ตามคำบอกเล่าเป็นหลักฐาน จากอดีตเจ้าอาวาสและผู้สูงอายุหลายท่าน เดิมที่วัดมีเนื้อที่จำนวนประมาณ ๙ ไร่ ๒ งาน ๑๘ ตารางวา โดยได้รับการถวายที่ดินจาก นายชื่น นางเหม รอดทอง แม่ยายของผู้ใหญ่ยิ่ง นางชม รอดทอง ซึ่งเป็นเจ้าของโฉนดที่ดิน ในขณะนั้นได้ทำการถวายให้เป็นที่ก่อตั้งวัด เมื่อประมาณปีพ.ศ.๒๔๑๙  

หลักฐานการสร้าง

       ตามหนังสือรับรองสภาพวัด ของกรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการที่ ศธ.๐๔๐๕/๑๔๖๘๔ ลงวันที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๒๙ ว่าวัดศาลาแดงเป็นวัดเก่าแก่ สร้างขึ้นประมาณปี พ.ศ.๒๔๑๙ และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๕ เป็นวัดโบราณ สร้างขึ้นก่อนพระราชบัญญัติปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ.๑๒๑.(พ.ศ.๒๔๔๖)

     วัดศาลาแดง ได้รับการปรับปรุงและพัฒนาจากเจ้าอาวาสและชาวบ้านมาแต่ครั้งอดีต เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ถือได้ว่าเป็นศูนย์รวมทางจิตใจ เป็นสถานที่ประกบพิธีกรรม และเป็นสถานที่จัด กิจกรรมของชุมชนในพื้นที่และละแวกใกล้เคียงมาตลอด เพราะเป็นวัดที่อยู่ในชุมชน มีความสมบูรณ์พร้อมทั้งเรื่องอาหาร ที่อยู่อาศัย และการเดินทาง จึงทำให้มีพระภิกษุและสามาเณรอยู่จำพรรษาปีละกว่า ๑๐๐ รูป มีการจัดให้มีการศึกษาของพระภิกษุและสามเณร ทั้งแผนกนักธรรมและแผนกบาลี มีการตั้งศูนย์บริการการศึกษาตามอัธยาศัยเขตบางแค และจัดตั้งสูนย์พัฒนาเด็กก่อนเกณฑ์วัดศาลาแดง เพื่ออนุเคราะห์ชุมชนในพื้นที่ใกล้เคียง

บริเวณวัดริมคลองทวีวัฒนา

บริเวณหน้าวัด

ที่ให้อาหารปลาริมคลองทวีวัฒนา

มุมมองจากฟากฟ้าเวลานั่งเครื่องผ่าน